Het werk ‘InstallatieSTOELEN’ werd oorspronkelijk ontworpen voor de expositie Re(cycling) op Kasteel-museum Sypesteyn. “Elke stoel in de installatie is een voorbeeld van een zelfregulerende, zelfvoorzienende wereld”, aldus de kunstenaar. “Het water wordt opgepompt uit de vijver, besproeit het gras en stroomt weer terug in de vijver.” “De stoelen recyclen hun omgeving”, vertelt ter Waarbeek.“ De betekenis van de omgeving verandert bovendien door hun aanwezigheid. De stoelen zijn herkenbaar maar de functie van het object en de locatie waarin het object staat zijn veranderd. Dit werkt verwarrend en haalt de beschouwer uit zijn ‘comfort zone’. Op welke wijze dit gebeurt, hangt van de beschouwer af.”
“Als kunstenaar registreer ik de mij omringende werkelijkheid en laat daar met het oog op de toekomst mijn twijfels, vragen en eventuele oplossingen op los. Ik denk dat dit ook zichtbaar is in het werk.”
Over de kunstenaar
Karin ter Waarbeek is autodidact. “Ik onderzoek hoe dingen werken en bewegen en probeer de mechanismen naar mijn hand te zetten. In eerste instantie richtte ik me op technische mechanismen. De laatste jaren zijn daar natuurlijke mechanismen als water en gras bijgekomen. Ik vind het interessant om deze verschillende mechanismen te combineren en samen te laten werken. Ik zoek naar een soort harmonieuze spanning tussen vanzelfsprekendheid en vervreemding. Het werk moet vanzelfsprekend en vertrouwd zijn maar tegelijkertijd verwarren, verrassen en prikkelen.”